Wniebowstąpienie Pańskie
Pierwszą Księgę napisałem, Teofilu, o wszystkim, co Jezus czynił i czego nauczał od początku aż do dnia, w którym dał polecenia apostołom, których sobie wybrał przez Ducha Świętego, a potem został wzięty do nieba. Im też po swojej męce dał wiele dowodów, że żyje: ukazywał się im przez czterdzieści dni i mówił o królestwie Bożym.
A podczas wspólnego posiłku przykazał im nie odchodzić z Jerozolimy, ale oczekiwać obietnicy Ojca: „Słyszeliście o niej ode Mnie – mówił – Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzczeni Duchem Świętym”. Zapytywali Go zebrani: „Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo Izraela?” Odpowiedział im: „Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą, ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jeruzalem i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi”.
Po tych słowach uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu. Kiedy jeszcze wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach. I rzekli: „Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba” (Dz 1,1-11).
List Boży do przyjaciół
Ten fragment Dziejów Apostolskich jest jedynym opisem wniebowstąpienia Jezusa. Nie chodzi w nim jednak o ukazanie realistycznych detali i ich literalną interpretację, lecz o odczytanie przesłania, zawartego w symbolach, z których Łukaszowy opis jest utkany. Przyjrzyjmy się im bliżej.
„Teofilu…” – zwraca się autor do adresata dzieła. To samo imię pojawia się na początku Ewangelii Łukasza. Być może chodzi o jakiegoś znaczącego chrześcijanina-neofitę, z którejś z kościelnych wspólnot, których powstawanie Łukasz – towarzysz apostoła Pawła – mógł obserwować.
Może jednak chodzić po prostu o każdego, kto – słuchając Słowa – staje się „Theophilos” – przyjacielem Boga, miłym Bogu. „Wy jesteście przyjaciółmi moimi” – powiedział Pan Jezus do uczniów żyjących Jego Słowem.
„Jedząc z nimi sól”
„Podczas wspólnego posiłku…” – a dosłownie, jak mówi grecki tekst – „jedząc z nimi sól” – nakazał Jezus uczniom, by nie odchodzili z Jerozolimy, aż zostaną napełnieni Duchem Świętym.
To, że ukazywał się im po swoim zmartwychwstaniu, udowadniając, że żyje i że mówił im o królestwie Bożym, wydaje się oczywiste. Dlaczego jednak w Łukaszowym opisie posiłku pojawia się „wspólne jedzenie soli”?
![MĘŻCZYZNA NA TLE NIEBA](https://pl-staging.aleteia.org/wp-content/uploads/sites/9/2018/05/web3-man-rock-jump-sky-heaven-jenny-hill-unsplash-cc0.jpg?w=300&h=169&crop=1)
Czy to aluzja do słów Jezusa, nazywającego uczniów „solą dla ziemi”? Czy też nawiązanie do starożytnej (także biblijnej) symboliki przymierza, gdzie spożycie soli było obrzędem potwierdzającym jego trwałość i zaangażowanie zawierających je stron?
Podobny sens widzimy też w polskim przysłowiu: „zjeść z kimś beczkę soli”, czyli: znać się bardzo dobrze, przyjaźniąc się na dobre i na złe. Jezus potwierdza trwałość przymierza, jakie zawiera z uczniami, podkreśla przyjaźń, jako Go z nimi łączy i zapowiada przyjście Ducha Świętego, który będzie ich umacniał i oczyszczał ich wiarę.
Dokąd wstąpił Jezus?
„Po tych słowach uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu…” – czytamy w Dziejach. Inne tłumaczenie brzmi: „chmura podjęła Go i został zabrany”. Obłok jest w Biblii symbolem Bożej obecności.
Jezus wstępuje do nieba – odchodzi, znikając uczniom z oczu. Jednak nie ma co „patrzeć w niebo”. Jezus nie wyrusza w kosmiczną podróż. On wchodzi w ponadczasową i ponadprzestrzenną wieczną obecność Boga.
Bo to przecież oznacza teologiczne pojęcie: „niebo”, utożsamiane często, dość naiwnie, z niebem astronomicznym.
„Odchodzący Jezus nie udaje się na jakąś odległą gwiazdę; On wchodzi we wspólnotę życia z Bogiem żywym, w sytuację Boskiej wyższości nad wszelką przestrzennością. Dlatego nie odszedł gdzieś, lecz mocą samego Boga pozostaje teraz zawsze obecny z nami i dla nas” (Benedykt XVI).
![shutterstock_1943784796.jpg](https://pl-staging.aleteia.org/wp-content/uploads/sites/9/2021/05/shutterstock_1943784796.jpg?w=300&h=169&crop=1)